Ήθελα να χωρέσω στη σιωπή,
να βρω την ποίηση.
Όμως ήταν χιλιάδες τα τζιτζίκια στις ελιές,
μύριζε πεύκο τ' αεράκι απ' τις πλαγιές
κι ο ήλιος είχε πασπαλίσει με κανέλα τα κορμιά.
Τότε το πούπουλο του φεγγαριού
βγήκε πάνω απ' το λόφο,
ενώ από την άλλη μεριά,
πέρα απ' τον Όλυμπο,
ο ήλιος ακόμη τραγουδούσε
το καθημερινό του κύκνειο άσμα των χρωμάτων.
Σε λίγο που θα νύχτωνε
θα ερχόταν μοναχή της η σιωπή
να με χωρέσει!
(Ποσείδι, 9 Αυγούστου 2017)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου